ცნობიერების მოშლა

თავის ტკივილი

ქვემწვავე თავის ტკივილი

კუნთების სისუსტე

თავბრუსხვევა

ჰიპერკინეზები

სიარულის მოშლა

ცერებრული და სომატოსენსორული
პაროქსიზმები

თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლა

სიარულის მოშლა

სიარულის მოშლა და ვერტიკალური პოზის შენარჩუნების გაძნელება აღინიშნება სხვადასხვა პათოლოგიის დროს; შეიძლება განვითარდეს მწვავედ, თანდათანობით ან როგორც რომელიმე დაავადების გართულება; საჭიროა თავის ან ზურგის ტვინის რენტგენული (CT) ან მაგნიტურ რეზონანსული (MRI) კომპიუტერული ტომოგრაფია, ელექტრონეირომიოგრაფიული გამოკვლევა, ტრანსკრანიული დოპლეროგრაფია და სხვ.

სპასტიური სიარული – ავადმყოფს უძნელდება ფეხის მოხრა მუხლის სახსრებში და კიდურების მოცილება იატაკიდან (გვხდება როგორც თავის, ისე ზურგის ტვინის დაზიანების დროს);

სპასტიკურ-ჰემიპარეზული სიარული – ცერებრული ინსულტის აღდენით პერიოდში კუნთთა ტონუსის სპეციფიკური გადანაწილების გამო ავადმყოფის სიარული მოცელვითი ხასიათისაა;

პარეზული სიარული ანუ სიარული სტეპაჟით აღინიშნება ქვედა კიდურის სხვადასხვა პერიფერიული ნერვის დაზიანების შემთხვევაში;

მთვრალისებრი სიარული (ავადმყოფი დადის ზიგზაგით) ნათხემის პათოლოგიის დროს;

ტაბესური სიარული ვლინდება ზურგის ტვინის უკანა სვეტების დაზიანების შემთხვევაში (სიარულის დროს ავადმყოფი იატაკს დასცქერის, გაშლილ ფეხს მაღლა სწევს, გაშლილსავე დაუშვებს და ქუსლს მაგრად არტყამს იატაკს; აღნიშნულის მიუხედავად, ავადმყოფი სწორ ხაზს არ უხვევს);

ასტაზია-აბაზია (დგომისა და სიარულის შეუძლებლობა – დამბლის გარეშე) ვლინდება შუბლის წილის დაზიანების დროს;

„თოჯინას“ სიარული (ავადმყოფს თავი და ტანი დახრილი აქვს წინ; დადის ნელა, მოკლე-მოკლე ნაბიჯებით; მისი ხელები მოზიდულია და ზომიერად მოხრილია იდაყვის სახსრებში; მოსპობილია ხელების თანმხლები მოძრაობა) აღინიშნება ამიოსტატიკური სინდრომის და პარკინსონის დაავადების დროს;

„იხვისმაგვარი“ სიარული (განპირობებული ქვედა კიდურების პროქსიმალური ჯგუფის კუნთების სისუსტით) აღინიშნება კუნთების პროგრესული დისტროფიის დროს